Η υπερφαγία (υπερβολική κατανάλωση τροφής) αφορά την αντιμετώπιση μίας περίπλοκης κατάστασης που συνδέει την συναισθηματική δυσκολία με την υπερβολική κατανάλωση τροφής και συχνά το αυξημένο βάρος σώματος.

Πολλές φορές το άτομο, έχει ως πρωταρχική ανάγκη να χάσει το περιττά κιλά που έχουν αυξηθεί λόγο των υπερφαγικών επεισοδίων. Οι διάφορες “πολλά υποσχόμενες” δίαιτες μοιάζουν μία λύση που όμως για έναν πάσχοντα δεν διαρκεί πολύ… Η Δίαιτα, όπως έχει επικρατήσει στις μέρες μας, δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και οριστικά το υπερβολικό βάρος και την υπερφαγία. Το αντίθετο μάλιστα.
Το πρόγραμμα μίας Δίαιτας, όσο ελαστικό και ευέλικτο και αν είναι, κρύβει μία Στέρηση.
Συμβολικά είναι ένας περιορισμός. Σαν να κλειδώνουμε κάποιον σε ένα δωμάτιο στην προσπάθεια να τον κάνουμε να αγαπήσει το σπίτι του. Το πιο πιθανό είναι ότι μόλις αυτό το άτομο βρει την πόρτα ξεκλείδωτη και βγει από το δωμάτιο θα υπάρξει φυσιολογικά η ανάγκη να είναι συνεχώς έξω.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην περίπτωση της Δίαιτας. Στερείτε το άτομο για λίγο την τροφή που ευθύνεται για το επιπλέον βάρος. Τα κιλά μειώνονται. Και κάποια στιγμή επιστρέφει «με πάθος» στην τροφή που τον παχαίνει.
Για να υπάρξει μείωση του βάρους και μία σωστή αντιμετώπιση των υπερφαγικών επεισοδίων χρειάζεται να δουλευτούν δύο κύριες πλευρές του προβλήματος.
1) Να αναγνωριστούν από το άτομο οι Λόγοι που οδηγούν στην κατανάλωση τροφής (πέρα από τη βιολογική πείνα) και να καταφέρει να αποσυνδέσει τις συναισθηματικές δυσκολίες (όπως ανία, λύπη, άγχος κ.α.) με την ανάγκη για τροφή.
2) Να υπάρξει γνώση και συνειδητοποίηση των επιπτώσεων των διατροφικών επιλογών όπως και ισχυροποίηση της ηθελημένης απόφασης προς τη βελτίωση της διατροφής.

«Θέλω να αλλάξω, χωρίς να αλλάξω»

Σε κάποιες περιπτώσεις, το άτομο μπορεί να παρουσιάζει μία πολύ ισχυρή επιθυμία να αλλάξει αλλά παράλληλα μία αδύναμη θέληση να μετακινηθεί στον τρόπο διατροφής του και να αποχωριστεί τρόφιμα που ευθύνονται για τα επιπλέον κιλά και τα επεισόδια υπερφαγίας.  Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι οι διατροφικές επιλογές είναι ένας βασικός παράγοντας στην υπερφαγία και την αύξηση βάρους. Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Αν καθόμασταν μία παρέα γύρω από ένα τραπέζι για να μιλήσουμε και ανάμεσά μας είχαμε ένα πιάτο με καρότα ή φακές πιθανόν για πολλούς από εμάς να ήταν αδιάφορο. Αντίθετα, αν υπήρχαν γλυκά όπως μία τούρτα σοκολάτας, εκλέρ, ταρτάκια, λουκανικοπιτάκια και άλλα εύγευστα ευπαρουσίαστα τρόφιμα τότε πολλοί από εμάς να μην μπορούσαμε να αντισταθούμε σε αυτά. Η κατανάλωση αυτών των τροφίμων συχνά δεν έχει να κάνει με την συναισθηματική, ψυχολογική μας κατάσταση. Αφορά καθαρά την διατροφική συμπεριφορά και την διατροφική κουλτούρα μία κοινωνίας η οποία από τη μία μας ζητά να είμαστε αδύνατοι και εγκρατείς και από την άλλη μας προσφέρει απλόχερα και συνεχώς παχυντικά, επεξεργασμένα δίχως καμία θρεπτική αξία εύγευστα τρόφιμα που είναι δύσκολο να αντισταθούμε.

Συνεπώς, είναι σημαντικό παράλληλα το άτομο να δουλέψει συμπεριφορές και σχέσεις σχετιζόμενες με την υπερβολική τροφή.

Η γνωστή φράση “Όλα με Μέτρο” στην εποχή μας έχει χάσει το νόημά της και φαντάζει εντελώς παράλογη δεδομένου ότι η κοινωνία μας νοσεί. Αρκεί κάποιος να ενημερωθεί σχετικά με τα ποσοστά υπέρβαρου και παχυσαρκίας σε ενήλικες και παιδιά όπως και την εμφάνιση ασθενειών σχετιζόμενες με την τροφή.

Υπερφαγία & Φυτική Διατροφή: Αποτελέσματα στην Κλινική Πράξη

Οι διατροφικές επιλογές είναι ένας ανεξάρτητος λόγος που οδηγεί σε υπερφαγικά επεισόδια και αύξηση βάρους. Κάποια τρόφιμα (ιδιαίτερα τα επεξεργασμένα, πολύ γλυκά ή αλμυρά εύγευστα τρόφιμα) είναι σχεδιασμένα για να είναι ακαταμάχητα. Κατά την κατανάλωσή τους δημιουργούν μία έντονη γευστική αλλά και σωματική εμπειρία.
Οι φυσικές Τροφές από την άλλη είναι ήπιες τόσο γευστικά όσο και σωματικά.
Η κατανάλωση Φυτικών, Φυσικών, Μη επεξεργασμένων τροφών, αποτελεί ένα μέτρο αντιμετώπισης τόσο του επιπλέον βάρους όσο και των υπερφαγικών επεισοδίων.
Στην κλινική πράξη, άτομα με τη δυσκολία υπερφαγικών επεισοδίων που επισκέφτηκαν το γραφείο, δέχτηκαν μία θεραπευτική διαδικασία αποτελούμενη από Συμβουλευτική Υποστήριξη και Φυτική Διατροφική κατεύθυνση εμπλουτισμένη με όσο το δυνατόν φυσικές μη επεξεργασμένες τροφές και είχαν τα εξής θετικά αποτελέσματα:
1. Απομάκρυνση από την εμμονή των θερμίδων/ μερίδων/ ζυγαριάς τροφίμων
2. Απομάκρυνση από την κατηγοριοποίηση τροφίμων σε παχυντικά/αδυνατιστικά
3. Απομάκρυνση από τρόφιμα που άλλοτε υπερκατανάλωναν χωρίς να μπορούν να αντισταθούν, επιδεικνύοντας μία ιδιαίτερη εγκράτεια και ευκολία, ενώ έπειτα από καιρό κάποιοι παρουσίασαν αίσθημα αποστροφής για τα τρόφιμα αυτά (όπως για παράδειγμα: γλυκά εμπορίου, σουβλάκια, ακόμα και μυρωδιά μαγειρευτού κρέατος)
4. Με τη διακοπή των γαλακτοκομικών (γάλα, τυρί, γιαούρτι κ.τ.λ), πολύ γρήγορα τα άτομα απέκτησαν μία εγκράτεια απέναντι στα γλυκά που άλλοτε υπερκατανάλωναν. Η πλειοψηφία των ατόμων, δηλώσαν ότι τα τρόφιμα αυτά τους φαίνονταν πλέον αδιάφορα.
5. Αν και τα υπερφαγικά επεισόδια μπορεί να επιμείνουν για κάποιο διάστημα στη θεραπεία λόγω της δυσκολίας διαχείρισης των συναισθημάτων της καθημερινότητας, η ένταση του υπερφαγικού και η διάρκεια αυτού είναι εξαιρετικά μικρότερη και εύκολα διαχειρίσιμη από το άτομο. Για παράδειγμα, ενώ πρηγουμένως μπορεί το υπερφαγικό να διαρκούσε ακόμα και μέρες συνεχόμενης υπερβολικής κατανάλωσης τροφής, σε όλες τις περιπτώσεις τα άτομα δήλωσαν υπερβολική κατανάλωση τροφής διάρκειας μόνο ενός γεύματος.
6. Απόκτηση ενός είδους Τροφικού ελέγχου, ορίου και πλαισίου που το άτομο αισθάνεται ότι μπορεί να καταφέρει να διατηρήσει. Μία αίσθηση επιτυχίας του ατόμου, συνήθως έπειτα από μεγάλο διάστημα αποτυχιών να ακολουθηθεί μία συμβατική δίαιτα.
7. Βελτίωση της διάθεσης: Η συμβουλευτική υποστήριξη και η φυσική ενίσχυση του διατροφικού προφίλ βελτιώνουν σημαντικά τη διάθεση, το κίνητρο και την γενικότερη οπτική για τη ζωή.
8. Αλλαγή σωματικής σύστασης: Η φυτική διατροφή βοηθάει το άτομο δίχως ιδιαίτερη προσπάθεια στη μείωση του λίπους, ακόμα και του βάρους και τη βελτίωση της γενικότερης υγείας-ευεξίας δίχως τη λογική της Στέρησης/ Αυστηρότητας/ Τελειομανίας.
9. Ο τρόπος διατροφής αλλάζει ριζικά και γίνεται ένας τρόπος ζωής και σχέσης με τον ίδιο τον Εαυτό. Το αδυνάτισμα καταγράφεται εκ νέου ως μία φροντιστική πράξη αγάπης τόσο του νου, όσο και του σώματος.