Ο όρος Ψυχοτρόπο χρησιμοποιείται για φαρμακευτικές ουσίες που εισέρχονται στο σώμα και αλλάζουν τον ψυχισμό μας. Άραγε πως είναι δυνατόν η φυσική τροφή να επηρεάζει τον ψυχισμό μας;
Τρώω γιατί μου αρέσει…
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων με υπερβάλλον βάρος όταν ερωτηθούν ποιος είναι ο λόγος που καταναλώνουν παραπάνω φαγητό από όσο χρειάζονται η απάντηση στη συντριπτική πλειοψηφία είναι «γιατί μου αρέσει!» και πράγματι αυτή είναι αλήθεια.
Βλέπετε, η τροφή συγκαταλέγεται στα πρώτα μέσα επικοινωνίας του ανθρώπου. Το μωρό γεννιέται και σύντομα η μητέρα ή το άτομο που το φροντίζει του προσφέρει τροφή.
Το γάλα για το μωρό είναι απαραίτητο για να πάρει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται προκειμένου να ζήσει και ν’ αναπτυχθεί. Βέβαια, το μωρό αντιλαμβάνεται την πράξη αυτή σαν μια πράξη Aγάπης, Φροντίδας, Εσωτερικής Ζεστασιάς που δίνει τέλος στην Αγωνία και το Φόβο της πείνας και της δίψας. Κατά το «στοματικό στάδιο» αναπτύσσεται μια βαθιά σχέση μεταξύ του βρέφους και του ατόμου που το φροντίζει, ενώ το βρέφος μαθαίνει να απολαμβάνει αυτές τις στιγμές ως ιερές.
Λογικά θα αναρωτηθείτε τι σχέση μπορεί να έχει η διαδικασία σίτισης που ακολουθεί ένα βρέφος με αυτή ενός παχύσαρκου ενήλικα.
Το ακόλουθο παράδειγμα ίσως σας βάλει σε κάποια σκέψη..
Ο Γιάννης είναι παχύσαρκος, 42 χρόνων, φοροτεχνικός. Η γυναίκα του είναι άνεργη και φροντίζει το σπίτι και τα δύο τους παιδιά. Δουλεύει 15 ώρες την ημέρα και έχει ιδιαίτερο άγχος. Κάθε φορά που αγχώνεται σε μια δημόσια υπηρεσία λόγω της ατελείωτης γραφειοκρατίας, γυρνώντας στο γραφείο σίγουρα θα αγοράσει διάφορα σφολιατοειδή και γλυκίσματα. Νιώθει πως τρόφιμα σαν αυτά τον χαλαρώνουν. Το βράδυ όταν όλοι κοιμούνται ο Γιάννης σηκώνεται και κάνει «επιδρομές στο ψυγείο». Όταν αισθανθεί αρκετά γεμάτος από το φαγητό, νιώθει υπνηλία και κοιμάται μέχρι το πρωί…
Γιατί οι δίαιτες δεν λειτουργούν
Αν ξεφύγουμε διατροφικά κι ανέβει το σωματικό βάρος 1-2 κιλά το ποιο πιθανών είναι πως επιστρέφοντας στην καθημερινή ρουτίνα με τις καθημερινές μας διατροφικές συνήθειες το βάρος σύντομα θα επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα δίχως κάποια ιδιαίτερη παρέμβαση.
Όταν όμως τα παραπάνω κιλά είναι πολλά και η κατάσταση είναι χρόνια, ενώ η νόσος της παχυσαρκίας είναι οικογενειακή, δεν μπορεί η θεραπευτική διαδικασία να στηριχτεί σε μία δίαιτα -απλά και μόνο- επειδή ακόμα κι αν το άτομο την ακολουθήσει κατά γράμμα, έπειτα θα επανέλθει σύντομα στο προηγούμενο βάρος αφού οι ανάγκες που καλύπτει οι τροφή είναι βαθύτερες. Επιπλέον, αν η δίαιτα είναι ακατάλληλη ή οι διατροφικές συμβουλές παραπλανητικές θα υπάρξουν διατροφικά ξεσπάσματα που θα επιδυνώσουν τη νόσο της παχυσαρκίας και τη διαταραχή από την οποία πάσχει το άτομο σχετικά με την εικόνα του σώματός του.
Όταν η παχυσαρκία οφείλεται στην κατανάλωση υπερβολικού φαγητού πιθανών το άτομο να έχει «καθηλωθεί» στο «στοματικό στάδιο» που αναφέρθηκε προηγουμένως. Συνεπώς θεραπευτικά υπάρχει ανάγκη το άτομο να μάθει ενήλικους τρόπους αναγνώρισης, ανακούφισης και έκφρασης των συναισθημάτων που να μην σχετίζονται με την τροφή προκειμένου να υπάρξει οριστικό αδυνάτισμα και έτσι να προστατευτούν και οι επόμενες γενιές από τη νόσο. Κι όμως γίνεται!
0
Leave a Reply